Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Πρώτη φορά στις καστανιές



Πριν από κανα μήνα περίπου , του Αγ. Κωνσταντίνου , με πήρε τηλέφωνο να μου ευχηθεί για την ονομαστική μου εορτή  ο κυρ Αντώνης  από την Σαλαμίνα ( το κυρ είναι respect  που λέμε στο χωριό μου ). Αφού είπαμε τα εορταστικά περάσαμε στα μελισσοκομικά και του ανέφερα πως είχα καμιά τριανταριά μελίσσια , δυναμικότητας  4 έως 8 πλαισίων  που δεν ήξερα τι να τα κάνω , που να τα πάω . Τα δυόροφα ήταν ήδη στον έλατο και περίπου 16 - 18 δούλευαν για τον βασιλικό πολτό. Έπρεπε όμως τα νεαρά μελίσσια αυτά να φύγουν από την Αττική  για τον φόβο της επανάληψης των περσινών δηλητηριάσεων  ( φυσάω και το γιαούρτη τώρα ).

-          Στην καστανιά ,μου λέει ο κυρ Αντώνης .
-          Που να πάω , δεν ξέρω , τι τόπος είναι αυτός ,δεν έχω ξαναπάει …..
-          Είσαι καλά, μου λέει, μαζί μου θα έρθεις , όπου πάω εγώ κι εσύ.

Δεν το ακούς συχνά  αυτό , και χάρηκα διπλά , μια γιατί θα είχα κάπου να πάω τα μικρά κορίτσια και μια γιατί ο κυρ Αντώνης προσφέρθηκε να με  φιλοξενήσει σε πείσμα της κρυπτοσύνης  των περισσοτέρων μας .






 Για την καστανιά και την ανθοφορία της γνωρίζω ελάχιστα , θα μάθω όμως και θα αναφερθώ  με νεότερο , τα μελίσσια όμως που είδα στην τελευταία επίσκεψη μου είναι αγνώριστα , δουλεύουν πολύ – έχουν αυξηθεί οι γόνοι – βάζουν και μέλια , καμιά δεκαριά θέλουν όροφο στην επόμενη επίσκεψη . Αυτά δεν θα γίνονταν αν τα κρατούσα κοντά μου , ούτε και με την καλύτερη τροφοδότηση.







 Τελευταία αναφορά στον κυρ Αντώνη που λέει πως η καλύτερη τροφή είναι το πετρέλαιο      ( των μετακινήσεων για φυσική τροφή )  , ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κυρ Αντώνη.


Όλο το ανωτέρω κείμενο δεν γράφτηκε για να πω ευχαριστώ , εγώ το ευχαριστώ το είπα προ πολλού αντρίκια και σεμνά ( και αρκετά έχω πει τελευταία ), γράφτηκε για να παραδειγματιστούμε όλοι μας (νομίζω ταπεινά ) για το πώς πρέπει να δουλεύουμε ομαδικά.

Και πάλι πίσω στις καστανιές ( μετά τις βυσσινιές)  με φωτογραφίες 




 Είναι πολλές οι φορές που είπα : που είσαι ρε Κουτσούκο με την φωτομηχανή σου.









                                                                    Και ρείκια 



                                                       Και το παλαιό με το νέο μαζί
 

Έβαλα και το δάχτυλο στο μέλι βέβαια .






                                                               Καλή συνέχεια φίλοι. 

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Παθήματα και Ευχαριστήρια Νο 2


Μπορεί να γίνομαι γραφικός καμιά φορά , αλλά όταν αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για κάποιον ή για κάτι (που αφορά τον μελισσοκομικό μας κόσμο) θέλω να το γνωστοποιώ .
Ταυτόχρονα βέβαια γνωστοποιώ και τα παθήματα – κουταμάρες που κάνω αλλά δεν ντρέπομαι καθόλου , ίσως μάλιστα δημοσιοποιώντας τα , να προλάβουν κάποιοι να μην τα επαναλάβουν.
Και πάμε …. Πέρσι αγόρασα ένα πλήρες σετ της easy queen από τον παπαΒαγγέλη τον Καρακάση και για πρώτη φορά άρχισα να παράγω βασιλικό πολτό μεθοδικά και καθημερινά . Στην αρχή είχε λίγο ζόρι μέχρι να συνηθίσει η βασίλισσα τον εγκλωβισμό της  και να αρχίσει να γεννά κανονικά , μετά από λίγο όμως συνήθισε αυτή , προσαρμόστηκα κι εγώ  και έβγαζα 30 -40 -45 γραμμάρια β. πολτού καθημερινά .
Είδα τις αδυναμίες μου , ζάλισα και τον φίλο μας τον Θεοδόση με ερωτήσεις  για να βελτιωθώ και … αποφάσισα να ξεκινήσω φέτος ξανά την παραγωγή β. πολτού με πιο πολλά μελίσσια ώστε να έχω και καλύτερες αποδώσεις .

Δεν ρώτησα τον ξενοδόχο !!

Διάλεξα ένα μελίσσι δυνατό , όχι επιθετικό , με πολύ πληθυσμό, με  νέα και δοκιμασμένη στην γέννα βασίλισσα , στο οποίο θα εγκλώβιζα την βασίλισσα και κάθε ημέρα θα της άλλαζα κλουβί για να παίρνω προνύμφες τεσσάρων ημερών (κάθε μέρα)που θα εμβολίαζα στα ορφανά μελίσσια κλπ κλπ.

Το έκανα ….. το μελίσσι έγινε θηρίο ανήμερο , δεν με άφηνα να πλησιάσω στο  μελισσοκομείο…  άλλαξε συμπεριφορά , αφού το πλησίαζα με πανοπλία και άλλαζα θέση στην βασίλισσα , βεβαιωνόμουν πως είχε γεννήσει σε όλη την συσκευή – την τέταρτη μέρα που θα έπαιρνα προνύμφες  έβρισκα στην συσκευή  ….. τα πάντα όλα , αυγά και προνύμφες όλων των ηλικιών . Οι μέλισσες άλλαζαν θέση στα αυγά ……  η παραγωγή 5 , 7 γραμμάρια και πολύ λέω.

 Τα νεύρα μου ? δεν λέω , το κεφάλι από το ξύσιμο ? δε λέω , το έχετε δει οι περισσότεροι κι από κοντά.

 Ξεχνώ να αναφέρω πως ο λεγάμενος είχα βάλει στο μελίσσι τις πέντε συσκευές μαζί με τα πλαστικά διάφανα προστατευτικά τους  ( το μέγα λάθος ).
Τηλέφωνα σε Θεοδόση και παπαΒαγγέλη και ώρες συζητήσεων όπου δεν ανέφερα τα πλαστικά διάφανα προστατευτικά γιατί το θεωρούσα δεδομένο πως έτσι πρέπει.
   
Αλλάζω μελίσσι , τα ίδια…. και το προηγούμενο έγινε αρνάκι , πήγα να σκάσω , μέχρι και χαρτοταινία έβαλα στα διάφανα προστατευτικά για να αποτρέψω την μεταφορά των αυγών . Η υπόθεση είχε φτάσει στο απροχώρητο ή θα υπέκυπτε το μελίσσι ή θα το πέταγα στο ποτάμι  .

 Ο βλάξ αντι να ακολουθήσω – φροντίσω την θέληση του μελισσιού και την φυσιολογία του όπως πρεσβεύω , πήγα να αναμετρηθώ μαζί του. Είχα και 15 μελίσσια να περιμένουν αυτό το ένα . Απελπίστηκα , κουράστηκα , βαρέθηκα .
Παίρνω για τελευταία φορά τον Θεοδόση να του πω πως τα παρατάω , δεν απαντά και παίρνω τον παπαΒαγγέλη να του πώ τα ίδια . Το σηκώνει ο ίδιος το τηλέφωνο , του λέω πως σκέπτομαι να τα παρατήσω.
 Με την ήρεμη και γαλήνια φωνή του με έβαλε να του εξιστορήσω το τι είχα κάνει μέχρι τότε βήμα βήμα, όταν φτάσαμε στο επίμαχο σημείο με τα πλαστικά διάφανα προστατευτικά μου εξήγησε χωρίς να με μαλώσει (όπως θα έκανα εγώ ) πως είχα κάνει τις συσκευές αφιλόξενες και ξένο σώμα για το μελίσσι , όταν του είπα και για την χαρτοταινία ….  δεν κρατήθηκε άλλο ο άνθρωπος φαντάζομαι πως από μέσα του θα γελούσε. Είδε την κλήση ο Θεοδόσης και με παίρνει να δει πως τα πάω ( τους είχα αγχώσει όλους), του λέω τι είπαμε με τον παπαΒαγγέλη και ….δεν λέω άλλα.
Πρώτο λάθος , δεν ακολούθησα το μελίσσι και δεν έλεγα όλη την ιστορία σωστά σε αυτούς που στράφηκα για βοήθεια
Δεύτερο λάθος , πήγα να τα βάλω με το μελίσσι , πήγα με τσαμπουκά , ή εγώ ή αυτό , και έχασα.
Μετά από αυτή την πολυήμερη περιπέτεια όλα, και όταν λέω όλα εννοώ όλα  ( από διαφήμιση είναι αυτό) πάνε μια χαρά, έχω και πειστήρια.





Ευχαριστώ πολύ τους φίλους μου Θεοδόση Κατσαρό και πατέρα Βαγγέλη Καρακάση για την υπομονή και την αμέριστη βοήθεια που μου προσέφεραν.

Ακολουθούν φωτογραφίες από διάφορες περιπέτειες μου .