Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Τι σκέφτετε πρωί - πρωί ο άνθρωπος

Ξυπνώντας σήμερα το πρωί κατάλαβα πως έξω ψιλοβρέχει , τρώω την γύρη μου , φτιάχνω καφέ και βγαίνω να τον απολαύσω στο μπαλκόνι του σπιτιού .
Οι πρώτες σκέψεις ήταν πως θα πιει λίγο νεράκι η γης , θα ανθίσει κανα ταπεινό λουλουδάκι , θα βρουν λίγη γύρη τα κοριτσάκια μου που έχουν απομείνει στην Αττική να στυλωθούν . ( Το 80 % των μελισσιών μου έχουν φεύγει από την Αττική πιο πολύ για τον φόβο των δηλητηριάσεων  παρά για μελιτοσυλλογή . )
Θα ξεπλυθούν τα φυτά από το δηλητήριο και μπορεί να πνιγούν και μερικές φωλιές σκούρκων που τελευταία μας επισκέφτηκαν.




Οι επόμενες σκέψεις αυτόματα στράφηκαν στην αφίσα και την αφισοκόλληση που έκανε ο Σύλλογός μας  για τα φυτοφάρμακα και την αλόγιστη χρήση τους, που ρημάζουν τα μελισσοκομεία και την μελισσοκομία . Νομίζω πως πήγαμε καλά , ο κόσμος στην Ανατολική Αττική άρχισε να το σκέφτεται , να το συζητάει , άρχισαν να ρωτούν πως και γιατί .
Οι θάνατοι των μελισσών δεν σταμάτησαν αλλά πιστεύω πως συνεχίζοντας την ενημέρωση και δηλώνοντας την παρουσία μας σαν Σύλλογος και μελισσοκόμοι  , θα μειώσουμε τις απώλειες μας .
Να ευχαριστήσω εδώ, σαν μελισσοκόμος ,όλους  τους Συλλόγους και μελισσοκόμους απο διάφορα μέρη της Ελλάδας που ζήτησαν , έλαβαν και κόλλησαν την αφίσα .
Είμαστε και είμαι της άποψης πως ο πολύς ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί και δεν αισθάνεται την παρουσία του κλάδου μας . Κάποιοι ακόμα πιστεύουν πως το μέλι που γεύονται στο πιάτο τους βγαίνει απο μια κάνουλα στο πλάι της κυψέλης αυτόματα.     Πρέπει να ενημερωθούν





Μετά απο δύο τσιγάρα σκέψεις ( το ρημάδι )  και αφού ήμουν στα του Συλλόγου μας , ο νους έφτασε στο τριήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο που είχαμε πριν λίγες ημέρες . Στην αρχή είχαμε αγχωθεί γιατί όλοι οι γνωστοί και επώνυμοι δάσκαλοι και εκπαιδευτές είχαν άλλου μαθήματα ή δεν ήταν διαθέσιμοι , τουλάχιστον οι περί την Αττική - Αθήνα . Σε επικοινωνία που είχαμε με έναν αξιόλογο μελισσοκόμο - μαθηματικό - εκπαιδευτή , εκτός Αθηνών , μας προτείνει τον Μανώλη απο το Ηράκλειο της Κρήτης .

 Ηράκλειο ? θα έρθει ?  ποιος είναι ?  τι θα πουν τα μέλη του Συλλόγου αν δεν είναι κάποιος επώνυμος ???   Ηλίθιες σκέψεις , δικές μου αγχωμένου ( και ασκεπούς) ατόμου .
Ο Μανώλης ο Χανιωτάκης από το Ηράκλειο, μελισσοκόμος - βασιλοτρόφος και μαθηματικός λοιπόν μας μάγεψε με την απλότητα του λόγου του και  την παραστατικότητα όσων περιέγραφε.

 Αυτό που έμεινε στους περισσότερους  ήταν :
Δυνατά και υγιή  μελίσσια
Θεραπεία του βαρρόα με απουσία γόνου
Απλά η σύνθετα , όλοι μας μπορούμε να φτιάξουμε τις καλύτερες  βασίλισσες .
Τα περιγράφω γρήγορα , όλοι τα γνωρίζουμε αυτά , ο Μανώλης ο Χανιωτάκης μας έκανε να νιώσουμε την ανάγκη αλλά και το πόσο απλό είναι να γίνουν αυτά . Τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου συζητούν για το πότε θα ξανάρθει .

Οι στερνές σκέψεις αυτού του πρωινού , αφού απο το καλαμάκι του καφέ ρουφώ πιά τα παγάκια (ακούγετε πια ο ήχος που σου λέει "δεν έχει άλλο μεγάλε" ) και στο τασάκι βρίσκονται πέντε αποτσίγαρα ,  φτάνουν στα Χανιά (πάλι στην Κρήτη, που το αξίζει λέω ) που θα είμαι απο την επόμενη εβδομάδα , ανάμεσα σε καλούς - παλιούς φίλους που έχω να δω καιρό , την βαφτισιμιά της κόρη μου που τώρα θα είναι κοπελάρα και ίσως με λίγο λιγότερο άγχος.  Δεν θα κρύψω εδώ πως το μυαλό μου πάει και στην ρακή , στα τηγανιτά αυγά της κουμπάρας μου με στακοβούτυρο , τις κρεατότουρτες , τα κάθε λογής καλτσουνάκια , στο γαμοπίλαφο του Αντρέα . . . . . . .(Βαγγέλη με νιώθεις) 

Τι σκέφτετε πρωί - πρωί ο άνθρωπος