Και συνεχίζουμε . . .

Όσο κάποιοι προσπαθούν να σώσουν το λαό μας εγώ το χαβά μου.

Χτές και σήμερα παίρνω και την φωτογραφική μηχανή κοντά μου για να αποτυπώσω υλικό από τα μελίσσια και να μονολογήσω χαρούμενος από την πρόοδο των κοριτσιών μου, εκθέτοντας ταυτόχρονα σε κοινή διαβούλευση   (μου έμεινε προίκα από τον Γ. Παπ.)τις μεθόδους που ακολουθώ.

Στην προηγούμενη σχετική ανάρτηση έδειξα έναν τρόπο που κτίζονται τα μικρά πλαισιάκια σε εξάρα και δεκάρα κυψέλη χωρισμένη σε δύο μέρη , περιμένοντας (στην κυριολεξία) το μελίσσι πότε θα ανέβει στον επάνω όροφο. Χρησιμοποιώ ακόμα έναν τρόπο , δένοντας δύο πλαισιάκια μεταξύ τους με την βοήθεια ενός τμήματος ξύλου και σχηματίζοντας ένα κανονικό πλαίσιο από δύο μικρά. Αυτό κτίζεται πολύ γρηγορότερα και με δύο τέτοια (τέσσερα πλαισιάκια) ξεκινά ένα κυψελίδιο , τα υπόλοιπα θα κτιστούν από τις μέλισσες του κυψελιδίου.   

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λοιπόν τα πλαισιάκια κτίστηκαν και μπόρεσα να γεμίσω χτές  μερικά μικρά κυψελάκια που θα με τροφοδοτούν βασιλοπούλες ( ίσως λίγο αργά αλλάάά χαλαρά). Τα μικρά κυψελάκια και τα πλαισιάκια τους  είναι δικής μου έμπνευσης και κατασκευής αλλά πληρούν (θέλω να πιστεύω)  τις  απαιτήσεις που περιγράφει ο Βαγγέλης ο Στεφανής .

Σήμερα λοιπόν ήταν η ημέρα που έπρεπε να μπουν τα βασιλοκύτταρα στα κυψελίδια , επειδή  ο εμβολιασμός πέτυχε καλύτερα από ότι είχα υπολογίσει , περίσσεψαν  βασιλοκύτταρα και έκανα και παραφυάδες μεγαλύτερες σε πενταράκια – εξαράκια. Αφού τελείωσα τις υπόλοιπες δουλειές στα δύο μελισσοκομεία ξεκίνησα την τοποθέτηση των βασιλοκυττάρων στις θέσεις τους .

Τύλιξα το βασιλοκύτταρο προσεκτικά  με αλουμινόχαρτο 

Έκανα ένα Γ σαν άγκιστρο στην επάνω άκρη του

 Το άλειψα με λίγο μέλι και το κάρφωσα στην πλευρά του πλαισίου με τον γόνο λίγο πάνω από την μέση.

Το ίδιο επαναλύφθηκε και στα μικρά κυψελίδια τα οποία όπως θα δείτε είχαν ξεκινήσει βασιλοκελιά .

Φέτος , μετά τις πεντάρες – εξάρες – δεκάρες κυψέλες και λίγο πριν (τον επόμενο χρόνο) τις δωδεκάρες έφτιαξα και ξεκίνησα να χρησιμοποιώ μερικές κυψέλες των οχτώ πλαισίων. Αφορμή η περιέργεια και τα πολύ καλά λόγια που μου είπε για δαύτες ο καλός φίλος Αντώνης  Κανάκης, πρόεδρος του μελισσοκομικού Συλλόγου Σαλαμίνας.

Να σας δείξω και το μελισσοκομείο μου από μακριά 

Αλλά και τον χώρο με τις παραφυάδες

Για το στεγασμένο μελισσοκομείο θέλω να αναφερθώ σε επόμενη ανάρτηση, γενικά απόδωσε τα προσδοκώμενα αλλά θέλει κατασκευαστικές βελτιώσεις.

Καλή συνέχεια παιδιά και καλή δύναμη σωματική και ψυχική.