Παθήματα , Ευχαριστήρια και Ευχές

Είναι γνωστό πως στην νοτιοανατολική Αττική χάθηκαν πολλά ,πάρα πολλά μελίσσια μετά τον Αύγουστο , κάπου αναφέρθηκε ο αριθμός 6000 κυψέλες . Δεν έχω ξανα αναφερθεί  σε αυτό , πάρα μόνο στην πρώτη εκδήλωση του φαινομένου, γιατί ακόμα και τώρα δεν ξέρω ή δεν έχω πιστή  για την «πηγή» του κακού . Πολλοί μιλούν για τα ισχυρά φάρμακα που έριξαν με κάθε γνωστό τρόπο (ράντισμα ή πότισμα) στους φοίνικες , άλλοι για τους ψεκασμούς κάθε είδους ( εναέρια ή πεζοπόρα και  μηχανοκίνητα ) εναντίων των κουνουπιών . Κανείς νομίζω δεν είναι απόλυτα σίγουρος για την αιτία. 

Το σίγουρο είναι πως χάθηκαν χιλιάδες μελίσσια , πολλαπλάσια του αριθμού που αναφέρω  (πολλοί γνωστοί και συγγενείς  ακόμα, δεν έχουν  δηλώσει για διάφορους λόγους τις απώλειες  τους)  και πως η γη της νοτιοανατολικής  Αττικής  τουλάχιστον έγινε αφιλόξενη για τα μελίσσια.

 ( Τώρα που χειμώνιασε έχουμε ξαναμαζέψει τα μελίσσια μας κοντά μας αλλά σχεδόν  όλοι ψάχνουμε νέες περιοχές να εγκατασταθούμε από την άνοιξη)

Οι προσωπικές μου απώλειες ξεπερνούν τα εβδομήντα μελίσσια τα οποία κρατούσα σε εγρήγορση κοντά μου για το δεύτερο «βάρεμα» του πεύκου , ευτυχώς τα υπόλοιπα ήταν ήδη στην Εύβοια και μερικά στον κάμπο της Βοιωτίας , συνολικά όχι περισσότερα από εβδομήντα . Έχασα λοιπόν περίπου το μισό ζωικό μου ’’κεφάλαιο’’.  

Όπως μου είπε ένας πιο ηλικιωμένος μελισσοκόμος όμως «τα μελίσσια και τα γένια ξαναγίνονται εύκολα» . Τα σχέδια μου για το μέλλον όμως με έκαναν να ψάχνω να αγοράσω  νέα μελίσσια από νωρίς το φθινόπωρο προκειμένου να αναπληρώσω μέρος του χαμένου ‘’κεφαλαίου’’, χωρίς μεγάλη βιασύνη η αλήθεια .

(Ώρα για το πρώτο Ευχαριστώ στους φίλους ανά την Ελλάδα που μαθαίνοντας τα νέα, μου πρόσφεραν άλλος πέντε κι άλλος δέκα από τις πρώτες  παραφυάδες που θα έκοβαν την άνοιξη )

Στο μυαλό μου , για τα  μελίσσια που σκόπευα να αγοράσω  δεν είχα συγκεκριμένο αριθμό , ήθελα όμως γερά και δυνατά όσο είναι  δυνατό για την εποχή μελίσσια και ανάλογα  με τα χρήματα που διαθέτω (που δεν περισσεύουν πια) για να τα έχω στα χέρια μου την άνοιξη (πολύ νωρίς) και να τα χειριστώ όπως εγώ νομίζω .

 Να σημειώσω εδώ πως δεν έχω ξανά  αγοράσει μελίσσια από το 2004 που πήρα τα πρώτα μου, αντίθετα που και που έχω πουλήσει  μερικά σε γνωστούς και φίλους.

Ρε παιδιά και  τι δεν  άκουσα , πενταράκια (ποιός τα εμπιστεύεται  Δεκέμβρη μήνα ? ) στα 80 ευρώ και  οχτάρια στα 110 ευρώ χωρίς κυψέλες , την άνοιξη λέει θα δεκαρίσουν εύκολα.

 Είδαν το μέγεθος της καταστροφής , φαντάστηκαν την ζήτηση και κρατούν ψηλά τις τιμές . Τι άλλο να πω ? Αραιά και που ρωτούσα , τα ίδια και τα ίδια άκουγα. Δεν θα πω άλλα για το κομμάτι αυτό.

Στο φεστιβάλ μελιού, με την  μεσολάβηση του φίλου μας του Σπύρου πλησίασα μερικούς ακόμα μελισσοκόμους και άκουσα τα ίδια πάνω-κάτω . Πλησίασα και τον Βαγγέλη τον Στεφανή  ο οποίος , προς τιμή του,  μου είπε πως δεν έχει ο ίδιος τα μελίσσια που ζητώ αλλά μπορεί να μου δώσει τηλέφωνα ανθρώπων που έχουν μελίσσια για πούλημα και να συνεννοηθώ μαζί τους.  Ήταν άνθρωποι που κάνουν αυτή την δουλειά , σε μόνιμα μελισσοκομία μεγαλώνουν μελίσσια  για να τα πωλούν.

Να μην λέω πολλά πάλι , το Σαββάτο ανέβηκα με 35 κυψέλες ( 25 εγώ και  10 ο φίλος μου ο Κυριάκος) σε ένα χωριό κοντά στην Μακρακόμη, στην Λαμία , σε ανθρώπους που είχα συνεννοηθεί τηλεφωνικά και από τις περιγραφές τα είχαμε βρει . Ομολογώ πως ήμουν λίγο σφιγμένος και σκεφτόμουν ‘’ρε που πάω , τι θα βρω , τι θα μου ζητάνε’’ , στην χειρότερη περίπτωση αν κάτι δεν πήγαινε καλά θα έχανα 100 ευρώ πετρέλαιο.  

Όταν  φτάσαμε εκεί με τον Κυριάκο μας υποδέχτηκαν δύο πρόσχαροι ανθρώποι , ζευγάρι μεταξύ τους , μορφωμένοι και οι δυό,  ο Δημήτρης και η Ντίνα και αμέσως πιάσαμε δουλειά. Εγώ και η Ντίνα ελέγχαμε και αξιολογούσαμε πλαίσιο με πλαίσιο τα μελίσσια  , ο Κυριάκος με τον Δημήτρη  μάζευαν τις ‘’ζημιές’’ μας . Ένα μελίσσι το αξιολογούσα εγώ 80 ευρώ , 70 ευρώ έγραφαν το παιδιά . Αν ο πληθυσμός κάλυπτε 8 ή 7 πλαίσια μας έδιναν και τα υπόλοιπα πλαίσια γεμάτα μέλι , μου έμειναν τα καρφιά που είχα για τυχόν στήριξη των πλαισίων κατά την μεταφορά.  Ένα μελίσσι π.χ. 14 πλαισίων πληθυσμό  το περιορίζαμε σε μια κυψέλη και το πλήρωνα σαν 10 ή 11 πλαίσια.

 Θέλω να πω πως βρήκα Ανθρώπους που δεν με είδαν σαν πελάτη  και δεν με κοιτούσαν στην τσέπη. Κι εγώ δεν έψαχνα να μου χαρίσουν μελίσσια , ήθελα να πληρώσω αυτό που έπαιρνα και όχι τον «αέρα» αυτού που αγόραζα .  

 Δουλεύαμε από τις 10:30 το πρωί μέχρι τις 16:00 που φύγαμε , στην αρχή με αέρα και κάπου κάπου ψιλόβροχο και στην συνέχεια κατά το κλείσιμο , κουβάλημα και δέσιμο με νεροποντή.  

Δύο εξαιρετικοί ανθρώποι με αρκετά εξαιρετικά μελίσσια που συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιων θέλει να αγοράσει μελίσσια.

 Ο Δημήτρης ονομάζετε Βελισσάρης και το τηλεφωνό του είναι 6974904186

                                            Ναι , κάνω διαφήμιση , το αξίζουν.

Ευχαριστώ λοιπόν τον Σπύρο , τον Βαγγέλη τον Στεφανή για την ανιδιοτέλεια τους και τους φίλους μου πια Δημήτρη και Ντίνα . 

                                                   

Και τέλος να ευχηθώ σε όλους καλά Χριστούγεννα   , με υγεία ,συντροφιά και ανθρωπιά το νέο έτος .