Όταν διαιρούμε μια κυψέλη σε μικρότερα διαμερίσματα πρέπει
να φροντίσουμε εκτός από την στεγανότητα
οσμών και μελισσών μεταξύ των διαμερισμάτων και για την σίτιση των
αποικιών που φιλοξενούνται σε αυτά . Η σίτιση μπορεί να γίνει με διάφορους
τρόπους (ποτέ εξωτερική σίτιση), στην παράγραφο αυτή θα περιγράψω δύο πιο
ασφαλής και σχετικά εύκολες κατασκευές , τις οποίες ξεχωρίζω ανάλογα με το
καπάκι που θα χρησιμοποιήσουμε για την στέγαση της κυψέλης .
Στο παραπάνω σχέδιο εικονίζετε ένα διαχωριστικό -
τροφοδότης χωρίς την μία πλαϊνή του
πλευρά , προκειμένου να φανούν καθαρά τα
τρία διαμερίσματα του . Η γενική αρχή
που μας οδηγεί σε μια τέτοια κατασκευή είναι η εξασφάλιση στερεάς και υγρής
τροφοδότησης για την μικρή αποικία του διαμερίσματος της κυψέλης .
Όπως εύκολα διακρίνετε στην εικόνα αυτό το διαχωριστικό έχει
τρεις χώρους , έναν με μήκος 140mm στον οποίο θα τοποθετούμε
την στερεά τροφή , είναι ανοιχτός προς την πλευρά των πλαισίων και έχει κάλυμμα
για να συγκρατεί τις μέλισσες εντός του (για λόγους ευκρίνειας του σχεδίου δεν εικονίζεται εδώ και μπορεί να
κατασκευαστεί με διάφορα υλικά ). Έναν
άλλο χώρο με μήκος 95mm
για την πρόσβαση των μελισσών στην υγρή τροφή o όποιος
καλύπτετε με μελισσοστεγανή
σήτα και έναν τρίτο χώρο με μήκος 163mm όπου θα τοποθετούμε την
υγρή τροφή
Στον μεσαίο χώρο
διακρίνονται δύο οπές που επιτρέπουν
στις μέλισσες να εισέλθουν σε αυτόν από την πλευρά της κυψέλης , να ανέβουν ένα
εμπόδιο ( ξύλινη κάθετη και επικλινής
επιφάνεια με ύψος 35mm)
που συγκρατεί την υγρή τροφή και να έχουν πρόσβαση σε μικρή επιφάνεια αυτού , με ασφάλεια και χωρίς πνιγμούς
(επόμενο σχέδιο).
Οι διαστάσεις που αναφέρονται στα προηγούμενα σχέδια δεν είναι
δεσμευτικές και μπορούν να αλλάξουν ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός από εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου