Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Λυπάμαι

Ένα απόγευμα πριν 3-4 ημέρες , γύρισα στο σπίτι μου από τα μελίσσια , με την μηχανή γεμάτη φωτογραφίες προς ανάρτηση και την «ανάγκη» να επικοινωνήσω μαζί σας , μοιραζόμενος εμπειρίες και εντυπώσεις.
Μπαίνοντας λοιπόν είδα πως οι αναρτήσεις σας και το κλίμα γενικά ήταν πένθιμο । । ।Ο κυρ Νίκος δεν ήταν στην παρέα μας ।

Λυπάμαι πολύ και εύχομαι στην σύζυγο και στα κορίτσια του κουράγιο , υπομονή και να ναι γερές αυτές και να τον θυμούνται.
Εκείνο το απόγευμα μου κόπηκε η όρεξη για αναρτήσεις κλπ. Δεν ήξερα προσωπικά τον κυρ Νίκο , τον γνώριζα όπως οι πιο πολύ από μας μέσα από τις αναρτήσεις του ή τα σχόλια του και τον θεωρούσα ξεχωριστό, όπως ξεχωριστούς και μοναδικούς θεωρώ πολλούς από εσάς που συχνά πυκνά συζητούμε ηλεκτρονικά χωρίς να έχουμε γνωριστεί ποτέ .
Λυπάμαι . .
Πήρα φωτογραφίες από ευκαλύπτους ανθισμένους και θυμάρια μυροβόλα και «πλαισιώσεις» κερηθρών και θα τα παραθέσω ασχολίαστα .










1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κωστα ,φοβερο το μελι σου.
Εγω και τα παιδια μου σε ευχαριστουμε!
Παντα τετοια ευχομαι