Β.5.4. Πλαίσιο για κυψέλη βασιλισσοτροφίας

Υλικά:

Ένα τμήμα από ξύλο ελάτης ή πεύκου 20 Χ 25mm   με μήκος  220mm 

 Ένα τμήμα από ξύλο ελάτης ή πεύκου 10 Χ 15mm    με μήκος  168mm                                                      

Δύο τμήματα από ξύλο ελάτης ή πεύκου 10 Χ 35mm    με μήκος  220mm                                 

Διχάλα καρφωτικού μήκους  35mm  

Προετοιμασία

Το πρώτο τμήμα ξυλείας που αναφέρεται στα υλικά είναι το τμήμα που αντιστοιχεί στον κηρηθροφορέα και θα αφαιρέσουμε από τις δύο άκρες του επιφάνεια 25 Χ 26mm  σε βάθος 7mm , όπως εικονίζεται στα πιο κάτω σχέδια . Με την αφαίρεση των  επιφανειών αυτών   δημιουργούμε  τις θέσεις για τους ορθοστάτες του πλαισίου αλλά και την επιφάνεια που θα στηρίζει το πλαίσιο στον πλαισιοφορέα του ορόφου.

Από την προηγούμενη αφαίρεση προέκυψε μια νέα δεύτερη επιφάνεια ύψους 7mm και μήκους 168mm . Από  αυτήν , θα αφαιρέσουμε στο κέντρο και κατά το μήκος των 168mm επιφάνεια 5mm σε βάθος 6mm, δημιουργώντας την θέση του πλαισίου που θα δεχθεί το φύλλο κηρήθρας σε απόσταση 10mm  από τα άκρα του . (επόμενα σχέδια)

Τα δύο τμήματα 10 Χ 35mm με μήκος 220mm προορίζονται να γίνουν οι ορθοστάτες του πλαισίου και από το πλάτος αυτών  θα αφαιρέσουμε με ένα εγκατεστημένο ρούτερ , επιφάνεια 4 mm σε απόσταση 135mm εκατέρωθεν των πλευρών  κάθε τμήματος (σχέδια) .

Στο κέντρο της επιφάνειας που προέκυψε θα χαράξουμε μια ευθεία κατά το μήκος των 220mm και σε αυτήν θα ορίσουμε τέσσερα σημεία . Τα δύο πρώτα σε απόσταση 50mm από τα άκρα κάθε τμήματος και τα επόμενα δύο ανά 40mm από τα πρώτα και μεταξύ τους (σχέδιο) .

Τα σημεία αυτά θα τα ξετρυπήσουμε με ένα τρυπάνι 4mm δημιουργώντας τα τέσσερα σημεία από τα οποία θα περάσει το σύρμα που θα συγκρατεί το φύλλο κηρήθρας στο πλαίσιο (σχέδιο).

Συναρμολόγηση :

Η συναρμολόγηση του πλαισίου θα ξεκινήσει με την σύνθεση του κηρηθροφορέα με τους δύο ορθοστάτες  και θα γίνει με την χρήση 35mm δίχαλων από το καρφωτικό χωρίς την χρήση κόλλας . Δύο  δίχαλα θα περάσουν πρώτα από τον ορθοστάτη προς τον κηρηθροφορέα σε απόσταση  12mm από τις άκρες του και 3mm από τον κηρηθροφορέα , αφού έχουμε μοιράσει την απόσταση (5+5mm)μεταξύ ορθοστάτη και κηρηθροφορέα (σχέδιο) .

 Ακόμα ένα δίχαλο θα περάσει από τον κηρηθροφορέα προς τους ορθοστάτες  στο κέντρο του πλάτους του και σε απόσταση 21mm περίπου από την άκρη του. 

Αυτός ο τρόπος σύνδεσης με δίχαλα-καρφιά  από τον ορθοστάτη προς τον κηρηθροφορέα και από τον κηρηθροφορέα προς τον ορθοστάτη «κλειδώνει» την συνοχή της σύνδεσης στο πιο ευαίσθητο  και καταπονημένο σημείο του πλαισίου.

Επόμενη και τελευταία σύνδεση είναι αυτή μεταξύ τω δύο ορθοστατών και του αποστάτη (κάτω πηχάκι) μεταξύ αυτών . Με ένα ή δύο δίχαλα που θα περάσουν σε απόσταση 5mm από την άκρη του ορθοστάτη προς τον αποστάτη θα γίνει αυτή η σύνδεση. (σχέδιο)

Έτοιμο για συρμάτωση 

Καλές κατασκευές .

Β.7.1. Μετατροπή κυψέλης έξι πλαισίων Hoffman σε κυψέλη δύο διαμερισμάτων με πλαίσια βασιλισσοτροφίας .

Υλικά για την μετατροπή της κυψέλης :

Μια κυψέλη έξι πλαισίων Β.4.3.  (Σώμα και καπάκι) 

                                                                                                   

 Ένα τμήμα από ξυλεία ελάτης πάχους 60mm με διαστάσεις 225 Χ 263mm    

                        

  Ένα πηχάκι από ξυλεία ελάτης 20 Χ 20mm με μήκος 205mm                                                    

Δύο ελάσματα πάχους 0,25mm με διαστάσεις 30 Χ 223 mm για τους νέους πλαισιοφορείς

Για τον κάθε διαχωριστικό -τροφοδότη :

Ένα τμήμα από κόντρα πλακέ πάχους 6mm και διαστάσεων 224Χ265mm

Δύο τάβλες ελάτης πάχους 10mm με διαστάσεις  50 Χ 194 mm                                                

Τρεις τάβλες ελάτης πάχους 15mm με διαστάσεις  50 Χ 195mm                                              

Ένα δοκαράκι 35 Χ 35mm μήκους 195mm                                                                                      

Έλασμα διάτρητο  215 Χ 95mm 

                                                                                                           

Κόλλα ακρυλική , δίχαλα 35 και 40mm,     

                  

Προετοιμασία για την μετατροπή της κυψέλης:

Το τμήμα ελάτης με πάχος 60mm προορίζετε να γίνει το κάθετο διαχωριστικό μεταξύ των δύο διαμερισμάτων  (μπορεί να κατασκευαστεί και με μικρότερα τμήματα που θα ενωθούν) και θα το διαμορφώσουμε ανάλογα.

Θα αφαιρέσουμε από αυτό δύο τμήματα 20Χ10mm από τις δύο πλευρές του πλάτους του των 225mm για να δημιουργήσουμε τους πλαισιοφορείς του κάθε διαμερίσματος (σχέδιο) .

Και θα τοποθετήσουμε μετά την αφαίρεση τα ελάσματα στις θέσεις αυτές (σχέδιο).

Το πηχάκι των 20Χ20mm θα λειτουργήσει σαν όριο μεταξύ των οριζόντιων διαχωριστικών και θα συνδεθεί στο προηγούμενο τμήμα  με τρείς βίδες . Τα σημεία στα οποία θα τοποθετηθούν οι βίδες θα τα ξετρυπήσουμε με ένα τρυπάνι 2mm στις θέσης που εικονίζονται στο μεθεπόμενο σχέδιο.

Συναρμολόγηση της κυψέλης :

Στην μέση των  πλαϊνών  πλευρών  του σώματος της κυψέλης θα χαράξουμε με ένα μολύβι μια ευθεία παράλληλη του ύψους και σε αυτήν θα ορίσουμε τρία σημεία από τα οποία περάσουν οι βίδες που θα συνδέσουν το κάθετο διαχωριστικό με το σώμα της κυψέλης . 

Τοποθετούμε και συνδέουμε με βίδες τύπου TORX το κάθετο διαχωριστικό φροντίζοντας να τοποθετηθεί έτσι που να δημιουργεί δύο νέα  διαμερίσματα ίσων διαστάσεων (σχέδιο) .

Στην επάνω πλευρά του διαχωριστικού θα τοποθετήσουμε το πηχάκι που προετοιμάσαμε φροντίζοντας να απέχει 10mm από κάθε άκρο  της πλευράς αυτής (σχέδιο) .

Στην μέση της πίσω πλευράς και σε απόσταση 30mm από το κάτω μέρος του σώματος της κυψέλης θα ορίσουμε ένα σημείο το οποίο θα ξετρυπήσουμε με ένα ποτηροτρύπανο 20mm προκειμένου να δημιουργήσουμε την θύρα εισόδου του δευτέρου (πίσω) διαμερίσματος  .

Σαν σανίδα προσγείωσης των μελισσών μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα πηχάκι 20Χ20mm με μήκος 40mm η μια γωνία αλουμινίου . Για την φραγή της εισόδου σε τυχόν μεταφορά της κυψέλης θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια γωνία από αλουμίνιο όπως στο σώμα κυψέλης  πέντε πλαισίων Β.4.4. ή απλά ένα πώμα για μπουκάλια .

Προετοιμασία για την κατασκευή του οριζόντιου  διαχωριστικού – τροφοδότη:

Το τμήμα από κόντρα πλακέ προορίζετε να γίνει η βάση του οριζόντιου διαχωριστικού -τροφοδότη , σε αυτό θα χαράξουμε τέσσερις ευθείες  παράλληλες στις τέσσερις πλευρές τις βάσεις σε απόσταση 25mm . Αυτές οι ευθείες θα είναι τα όρια της κατασκευής που θα δημιουργήσουμε .

Ο τροφοδότης που θα κατασκευάσουμε θα είναι μόνο για υγρή τροφοδότηση και θα είναι δύο χώρων , έναν  για την υγρή τροφή και έναν χώρο για να έχουν πρόσβαση οι μέλισσες σε αυτήν.

Θα  ορίσουμε τις θέσεις που θα τοποθετήσουμε τις τάβλες ελάτης ύψους 50mm  επάνω στην επιφάνεια από κόντρα πλακέ , χαράσσοντας  πρώτα δύο ευθείες  (μήκους 194mm ) παράλληλες στο μήκος των 244mm , σε απόσταση 10mm από τις περιμετρικές που ορίσαμε λίγο πριν , προς το κέντρο της επιφάνειας από κ-π.  Έτσι ορίσαμε τις θέσεις που θα τοποθετήσουμε τις τάβλες πάχους 10mm και μήκους 194mm.

Ανάμεσα στις θέσεις αυτές θα ορίσουμε ακόμα τρεις θέσεις για τις τάβλες με πάχος 15mm και μήκος 195mm , ξεκινώντας από τις δύο ακριανές  παράλληλες των πλευρών με μήκος 265mm . Στην συνέχεια  θα χαράξουμε ακόμα δύο ευθείες  ορίζοντας την θέση της τρίτης τάβλας πάχους 15mm σε απόσταση 84mm και 65mm από τις δύο πρώτες θέσεις .

 Έτσι  ορίσαμε τις θέσεις που θα τοποθετήσουμε τις τάβλες ελάτης επάνω στην επιφάνεια από κ-π  ( γκρι απόχρωση ) δημιουργώντας  τους δύο  χώρους του διαχωριστικού – τροφοδότη (σχέδιο) .

Στην άλλη πλευρά της επιφάνειας από κόντρα πλακέ θα ορίσουμε τις ευθείες από τις οποίες θα περάσουν τα δίχαλα που θα συνδέσουν την επιφάνεια αυτή με τις τάβλες , στις αποστάσεις που φαίνονται στο παρακάτω σχέδιο. 

Στον χώρο με πλάτος 65mm θα κατασκευάσουμε  το άνοιγμα μέσω του οποίου θα έχουν πρόσβαση στην υγρή τροφοδότηση οι μέλισσες . Σε απόσταση 15mm από την θέση της ακριανής πήχης θα ορίσουμε μια ευθεία παράλληλη σε αυτή . Σε απόσταση 15mm από τα άκρα της ευθείας αυτής θα ορίσουμε δύο νέα σημεία (σχέδιο)

Με κέντρο τα σημεία αυτά θα ξετρυπήσουμε το κόντρα πλακέ με ένα ποτηροτρύπανο διαμέτρου 20mm (σχέδιο). 

Με την σέγα θα αφαιρέσουμε το τμήμα κόντρα πλακέ μεταξύ των δύο οπών (σχέδιο).

Σε μία από τις τρεις τάβλες ελάτης με μήκος 195mm θα ορίσουμε πέντε  σημεία κατά το μήκος της που θα απέχουν μεταξύ τους 30mm περίπου (σχέδιο) . 

Με κέντρο τα σημεία αυτά θα δημιουργήσουμε πέντε ανοίγματα 5mm με ύψος 30mm μέσω των ανοιγμάτων αυτών θα σιτίζονται οι μέλισσες (σχέδιο).

Από το δοκαράκι 35 Χ 35 με  μήκος 195 θα αφαιρέσουμε επιφάνεια υπό γωνία 45^ο   δημιουργώντας το  κεκλιμένο επίπεδο , σχήματος ορθογωνίου τριγώνου με κάθετες πλευρές μήκους 35 η κάθε μία , μέσω του οποίου θα σιτίζονται με ασφάλεια χωρίς πνιγμούς οι μέλισσες (σχέδιο) .

Συναρμολόγηση  του οριζόντιου  διαχωριστικού – τροφοδότη:

Ξεκινάμε με την τοποθέτηση των τμημάτων από τάβλα πάχους 15mm και μήκους 195mm που θα συνδέσουμε παράλληλα στο μήκος 265mm της βάσης .

Στην συνέχεια θα συνδέσουμε στην βάση το κεκλιμένο επίπεδο από δοκαράκι σε απόσταση 5mm από την μεσαία τάβλα και οριακά με το άνοιγμα της βάσης .

Τις δύο τάβλες πάχους 10mm και μήκους 194mm παράλληλα στο μήκος 244mm της βάσης και κάθετα στις προηγούμενες που έχουμε ήδη τοποθετήσει.

Και τελευταία την μελισσοστεγανή σήτα με διαστάσεις 215 Χ 95mm.

Φυσική μελισσοκομία - Natural Beekeeping

 Γεγονός  είναι πως ο τρόπος που ο μελισσοκόμος  διαχειρίζεται τις μέλισσες έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία 100 χρόνια , πρώτα  με την με την χρήση και κυριαρχία  της κυψέλης Langstroth παγκοσμίως  αλλά και πιο πρόσφατα  με τον ερχομό του παράσιτου Βαρρόα που από την Ασία εξαπλώθηκε στην Ευρώπη, την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο εκτός της Αυστραλιανής Ηπείρου .

Μετά το σύνδρομο της κατάρρευσης των μελισσών , τις ορατές  επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή , την εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων στις καλλιέργειες  , τις συνεχώς αυξανόμενες  μονοκαλλιέργειες , τις απώλειες δασικών οικοσυστημάτων , τις μετακινήσεις σε μεγάλες αποστάσεις για εντατική συλλογή μελιού,  την επικονίαση μονοκαλλιεργειών,   την εγκατάσταση μεγάλων αριθμών κυψελών σε περιορισμένο χώρο  και τους κακούς χειρισμούς  (κάποιες φορές) από πλευράς των μελισσοκόμων ( ακατάλληλες τροφές και υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων ) , οι αποικίες μελισσών σε πολλά μέρη του κόσμου εξασθενούν με αποτέλεσμα να  βρίσκονται σε κίνδυνο . 

Στο διάστημα των τελευταίων ετών  κάποιοι από την μελισσοκομική και  επιστημονική κοινότητα στρέφονται στην ‘’Φυσική Μελισσοκομία’’  (Natural Beekeeping) κυρίως ως τρόπο διαχείρισης ερευνώντας αν μπορούν έτσι  να βελτιώσουν την κατάσταση .

Ο όρος Φυσική Μελισσοκομία αποδίδεται σε ένα είδος διαχείρισης των αποικιών που δίνει έμφαση πρώτα στην καλή υγεία και ευημερία της μέλισσας και της αποικίας και δευτερευόντως στην μέγιστη και εντατική παραγωγή μελιού και προϊόντων κυψέλης .

Είναι ένας διαφορετικός - εναλλακτικός  τρόπος μελισσοκομίας  που ασκείται με σεβασμό στον φυσικό κύκλο ζωής της μέλισσας , τις ανάγκες και τις συνήθειές της , με στόχο την κάλυψη των αναγκών της έτσι ώστε η αποικία να διατηρηθεί ισχυρή και υγιής αλλά και ο μελισσοκόμος να λάβει το μέλι που του αναλογεί για τις υπηρεσίες που της προσέφερε .

 Αρχικά είχε μεγάλη αποδοχή στους κύκλους των «μικρής δυναμικότητας»  μελισσοκόμων και λάτρεις της μέλισσας αλλά όλο και περισσότεροι επαγγελματίες μελισσοκόμοι στρέφονται προς την Φυσική Μελισσοκομία . 

Οι φυσικοί μελισσοκόμοι πιστεύουν πως η μέλισσα έχει αποδείξει πως μπορεί να επιβιώσει εκατομμύρια χρόνια στον πλανήτη χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση στην κατοικία και την ζωή της εντός αυτής . Το σίγουρο είναι πως η μέλισσα δεν χρειάζεται τον άνθρωπο για να επιβιώσει , γνωρίζει πολύ καλά να το κάνει μόνη της. Ο άνθρωπος είναι αυτός που χρειάζεται την μέλισσα και την μέγιστη προσφορά της μέσω της επικονίασης φυτών και δένδρων για να επιβιώσει .

Δεν υπάρχει ακόμα κάποιος κανονισμός που να θέτει τα όρια ή τα πρότυπα της Φυσικής Μελισσοκομίας , έτσι αυτή βρίσκεται μεταξύ της  Βιολογικής και της Βιοδυναμικής Μελισσοκομίας , και είναι ίσως ¨αυστηρότερη¨ σε κάποια σημεία.

Βασικές  αρχές  της Φυσικής Μελισσοκομίας είναι:

 Α. Η μικρότερη δυνατή ενόχληση της κατοικίας των μελισσών με την άσκοπη επιθεώρηση

Οι φυσικοί μελισσοκόμοι πιστεύουν πως η θερμοκρασία και οι οσμές των φερομονών πρέπει να μένουν αδιατάρακτες στην κατοικία  γιατί εξασφαλίζουν την σωστή ανάπτυξη του γόνου , την καλή επικοινωνία μεταξύ των μελισσών και την ηρεμία της αποικίας.

 Η παρατήρηση της εισόδου θα δώσει αρκετές πληροφορίες για την δυναμικότητα και την ενεργητικότητα της αποικίας , π.χ.  αν οι μέλισσες μεταφέρουν γύρη τότε η βασίλισσα ωοτοκεί , αν η δραστηριότητα (είσοδος – έξοδος ) των μελισσών είναι μεγάλη τότε η αποικία είναι πολυπληθής , αν στην είσοδο υπάρχει νευρική δραστηριότητα και ίχνη από τριμμένο κερί κηρήθρας έχουμε λεηλασία ,αν εκτός της εισόδου υπάρχουν νεκρές μέλισσες υπάρχει πρόβλημα, κλπ. 

Φυσικά θα επέμβει ο μελισσοκόμος ανοίγοντας το καπάκι και επιθεωρώντας την κυψέλη για να εξακριβώσει  τι πραγματικά συμβαίνει , αν μετά την παρατήρηση της εισόδου κρίνει πως χρειάζεται αλλά εάν δεν συντρέχει κάποιος λόγος  αυτό θα περιοριστεί σε δύο με τρεις φορές ανά εποχή περίπου.

                                        

Β. Σεβασμός στις φυσικές παρορμήσεις και το ένστικτο των μελισσών

Στην σύγχρονη εντατική μελισσοκομία αποτρέπεται με πολλούς τρόπους η δημιουργία και η εκδήλωση αφεσμών σαν μέτρο για την συγκομιδή περισσότερου μελιού. Στην φυσική μελισσοκομία αυτό κρίνεται απαραίτητο  για την εύρυθμη  λειτουργία της αποικίας και ως τρόπος πολλαπλασιασμού των αποικιών.   Οι φυσικοί μελισσοκόμοι θα χρησιμοποιήσουν παγίδες για να κρατήσουν τους αφεσμούς ή θα επιτηρούν τακτικά τον χώρο του μελισσοκομείου τις απογευματινές ώρες στο διάστημα που εκδηλώνονται αυτές , για να τους συλλάβουν αλλά δεν θα καταστείλουν την σμηνουργία . 

Ένας χειρισμός της σύγχρονης εντατικής μελισσοκομίας είναι η αποφυγή  εκτροφής αρσενικών μελισσών (κηφήνων) από την αποικία με την χρήση του κοινού τυποποιημένου φύλου κηρήθρας ή την καταστροφή σφραγισμένου κηφηνογόνου για τον έλεγχο του παράσιτου Βαρρόα . Στην φυσική μελισσοκομία αυτό δεν γίνεται , οι μέλισσες χτίζουν ελεύθερα μόνες τους κηρήθρα και επιλέγουν αυτές την σύνθεση του πληθυσμού της αποικίας τους. 

Πολλοί μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν βασιλικό διάφραγμα προκειμένου να αποτρέψουν την βασίλισσα να επισκέπτεται και να γεννά σε ένα τμήμα μιας κυψέλης , προκειμένου ο χώρος εκείνος να ¨γεμίσει¨ με μέλι. Οι φυσικοί μελισσοκόμοι επιτρέπουν στην βασίλισσα να κινείται ελεύθερα και να δηλώνει την παρουσία της σε όλους τους χώρους  της αποικίας.

Στην φυσική μελισσοκομία δεν επιτρέπεται η εκτροφή νέων βασιλισσών από τους μελισσοκόμους (βασιλισσοτροφία) ούτε η εισαγωγή βασιλισσών στις αποικίες  που δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο . Έτσι δίνεται  η ευκαιρία στις μέλισσες , όταν αυτές το νιώσουν να κατασκευάσουν βασιλικά κελιά και η βασίλισσα να γεννήσει σε αυτά την λάρβα από την οποία θα γεννηθεί η νέα βασίλισσα .
,  η οποία θα γονιμοποιηθεί στην συνέχεια με γηγενής αρσενικές μέλισσες  διατηρώντας τα τοπικά χαρακτηριστικά των μελισσών της περιοχής .  

Γ. Το χτίσιμό φυσικής κηρήθρας  

Στην φυσική μελισσοκομία οι μέλισσες ενθαρρύνονται να χτίσουν φυσική κηρήθρα και για τον λόγο αυτό δεν χρησιμοποιούνται καθόλου βάσεις , είτε πλαστικές  είτε από ανακυκλωμένο παλαιό κερί . Το φυσικό κερί απορροφά και συσσωρεύει οποιεσδήποτε τοξίνες έρχονται στην κυψέλη από το περιβάλλον μέσω του μελιού ή των μελισσών . Αν αυτό ανακυκλωθεί και επιστρέψει στην κυψέλη σαν βάση για νέα κηρήθρα θα μεταφέρει και τις τοξίνες αυτές.

                                             

Οι φυσικοί  μελισσοκόμοι επιτρέπουν στις μέλισσες να κατασκευάζουν  νέες , υγιεινές  κηρήθρες με το μέγεθος του κάθε κελιού να είναι ανάλογο με τις ανάγκες της αποικίας , όπως αυτές θα έκαναν ελεύθερες στην φύση ή στο κοίλωμα ενός δέντρου. Δεν χρησιμοποιούνται συρματωμένα πλαίσια και συνήθως  καθόλου πλαίσια μόνο κηρηθροφορείς , επιτρέποντας έτσι στις μέλισσες χωρίς εμπόδια να χτίσουν και να επεκτείνουν τις κηρήθρες τους όσο αυτές χρειάζονται  . 

                                            

Η παραπάνω τεχνική έκτος από την υγιεινή της αποικίας συμβάλει με έξυπνο τρόπο  και στην ανανέωση από έτος σε έτος των κηρηθρών. Τα πλαίσια με μέλι που απομακρύνονται κατά τον τρύγο ,  δεν επιστρέφονται στην αποικία γιατί ο τρύγος  γίνεται με σύνθλιψη των κηρηθρών , η αποικία αυτομάτως ‘’στριμώχνεται’’ σε λιγότερα ( από πριν τον τρύγο) πλαίσια  , θα ξεχειμωνιάσει σε αυτά και θα χτίσει ξανά νέες υγιεινές κηρήθρες την ερχόμενη Άνοιξη καθώς θα αναπτύσσεται και πάλι .

Δ.  Το υλικό κατασκευής της κατοικίας – κυψέλης

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των κατοικιών – κυψελών των μελισσών στην φυσική μελισσοκομία είναι ξύλο , πυλός , καλάμια , ξερά χόρτα , άχυρο και γενικά ότι φυσικό υλικό χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος  παραδοσιακά σε όλες τις χώρες του κόσμου πριν την έλευση της Langstroth .

                                       

Οι επιφάνειες εσωτερικά  της κυψέλης προτιμάτε να είναι από ακατέργαστο (απλάνιστο) ξύλο , όπως το κοίλωμα ενός δέντρου , προκειμένου οι μέλισσες να εναποθέσουν σε αυτή πρόπολη . Εξωτερικά μπορούν να τοποθετηθούν μεταλλικοί συνδετήρες ή πλαστικά πόδια , όταν πρόκειται για την ασφάλεια ή την αντοχή της κυψέλης , αφού είναι σε σημεία που δεν έρχονται τακτικά σε επαφή με τις μέλισσες .

Ε.  Στον τύπο της κυψέλης – κατοικίας και τον  τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η αποικία σε αυτήν.

Για την φυσική μελισσοκομία υπάρχουν δύο τρόποι- κατευθύνσεις  με τους οποίους αναπτύσσεται μια αποικία εντός της κυψέλης , είναι οι τρόποι που οι αποικίες αναπτύσσονται  ελεύθερες στην φύση : α) κάθετα , από πάνω προς τα κάτω και β) οριζόντια , από δεξιά προς τα αριστερά ή αντίστροφα  .

Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τύπος ή μορφή  κυψέλης που προκρίνεται η προτείνεται στην φυσική μελισσοκομία , όλοι οι τύποι με φυσικά υλικά που γνωρίζουμε  σήμερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν .

 Η διαφορά δεν είναι στον τύπο κυψέλης αλλά στον τρόπο που η αποικία αναπτύσσετε μέσα σε αυτήν. Στην φυσική μελισσοκομία δεν είναι αποδεκτό να προστίθεται όροφος , για να αναπτυχθεί μια αποικία , στο επάνω μέρος μιας κυψέλης . Αυτό δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση στην φύση . Σε καμία φυσική φωλιά μελισσών η αποικία δεν χτίζει και δεν αναπτύσσεται από κάτω προς τα επάνω. 

Οι πιο διαδεδομένοι τύποι κυψελών κάθετης ανάπτυξης είναι οι Langstroth ( αν ο όροφος προτίθεται στο κάτω μέρος της κυψέλης )  , οι Warre οχτώ πλαισίων και οι παραδοσιακές  Ιαπωνικές κυψέλες των έξι πλαισίων .

                      

 Οριζόντιας ανάπτυξης είναι οι οριζόντιες Langstroth και οι  Top Bar ή παραδοσιακές κυψέλες της Κένυας  ( KTBH ) και οι δύο με χωρητικότητα είκοσι ή εικοσιτεσσάρων  πλαισίων ( πλαίσιο = κηρηθροφορέας ).

                                        

Οι πιο δημοφιλείς όμως είναι οι Warre  και οι Top Bar ενώ οι Langstroth  είναι από τις λιγότερο δημοφιλείς γιατί λόγω του μεγάλου τους όγκου οι αποικίες αργούν να ‘’κατέβουν’’ και αργούν να αναπτυχθούν .

ΣΤ. Την ισορροπία μεταξύ της συγκομιδής μελιού και τησ κάλυψη των αναγκών διατροφής τις αποικίας

Η συγκομιδή μελιού από μία αποικία γίνεται με μέτρο και με στόχο να μείνουν σε αυτήν επαρκή αποθέματα μελιού για την επιτυχή διαβίωση της μετά τον τρύγο χωρίς να χρειαστεί να τροφοδοτηθεί . Ο μελισσοκόμος μετά από 2-3 χρόνια εμπειρίας γνωρίζει τον όγκο των αποθεμάτων τροφής που πρέπει να αφήσει στις αποικίες του , σε σχέση με την χλωρίδα και την νεκταροέκκριση της περιοχής .

Ο φυσικός μελισσοκόμος έχει πάντα στο μυαλό του πως το μέλι είναι θεμελιώδες για την διατροφή και την υγεία της μέλισσας αλλά όχι για τον ίδιο , άρα η μέλισσα το έχει πιο πολύ ανάγκη από αυτόν για να συνεχίσει να υπάρχει.

Υπάρχουν στην φύση περιοχές που η χλωρίδα είναι τόσο πολύ φτωχή που δεν επιτρέπει την εγκατάσταση αποικιών μελισσών  (δεν τοποθετούμε αποικίες)  ή είναι λιγότερο φτωχή επιτρέποντας οριακά την επιβίωση αποικιών αλλά όχι την συλλογή μελιού από τον μελισσοκόμο (δεν κάνουμε συλλογή μελιού) .

Ζ. Της φυσικής διατροφής

Η αποικία συλλέγει τα απαραίτητα τρόφιμα για την διατροφή της από την χλωρίδα της περιοχής στην οποία είναι εγκατεστημένη , από αυτήν θα συλλέξει νέκταρ , μελίτωμα και γύρη για να έχει μια πλήρη και ισορροπημένη διατροφή.

Στην φυσική μελισσοκομία η φυσική διατροφή της αποικίας δεν πρέπει να αντικατασταθεί με σιρόπι ζάχαρης , πάστα σακχάρων ή υποκατάστατο γύρης γιατί έτσι δεν θα ήταν φυσική. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης  λόγω λιμοκτονίας , επιτρέπεται η τροφοδοσία της αποικίας πρώτα με φυσικό μέλι διαλυμένο με νερό και εσχάτως με διάλυμα ζάχαρης σε νερό.

Η τροφοδότηση επιτρέπεται και  κατά το αρχικό στάδιο εγκατάστασης μιας  αποικίας ή ενός αφεσμού  στην κυψέλη και  μέχρι του σημείου αποπεράτωσης των πρώτων 3-4 κηρηθρών.

 Η. Την ελάχιστη δυνατή χρήση φαρμάκων

Όπως η αποικία συλλέγει τα απαραίτητα για την διατροφή της, έτσι από την ίδια πηγή συλλέγει και την πρόπολη που για εκατομμύρια χρόνια είναι το μόνο φάρμακο απαραίτητο για την υγεία των μελών  της .

Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή σε κίνδυνο απώλειας πολλών αποικιών ο φυσικός μελισσοκόμος θα χρησιμοποιήσει φυσικά – φυτικά φαρμακευτικά σκευάσματα σαν κι αυτά που χρησιμοποιούνται στην Βιολογική και Βιοδυναμική μελισσοκομία . 

Οποιαδήποτε χρήση χημικών μέσων για την καταπολέμηση παρασίτων ή ασθενειών  της αποικίας , δεν είναι σύμφωνη με την Φυσική Μελισσοκομία .

Ενδεικτικά  παραθέτω τις παρακάτω ιστοσελίδες για κάποιον που θέλει να ενημερωθεί για την Φυσική Μελισσοκομία :

https://www.naturalbeekeepingtrust.org/

http://www.agrowingculture.org/natural-beekeeping/

https://www.buzzaboutbees.net/natural-beekeeping.html

https://www.beekeepingnaturally.com.au/natural-beekeeping/

http://www.biobees.com/

https://www.japan-natural-beekeeping.org/

https://horizontalhive.com/

http://www.naturalbeekeepingtasmania.com.au/

https://americanbeejournal.com/natural-beekeeping-ideal-hives-tom-seeley-interview/

http://www.bees-and-beekeeping.com/natural-beekeeping.html

https://naturalbeekeeping.com.au/

http://beekeepinglikeagirl.com/

http://naturalinstinctsbeekeeping.com/

http://www.bushfarms.com/bees.htm