Σήμερα το πρωί , μόλις είδα πως ο ήλιος έχει κέφια , επισκέφτηκα τα μελισσάκια που έχω στο Καλέτζι , στο Μαραθώνα . Η αλήθεια είναι πως είχα μια αγωνία και ήθελα μόλις μπορέσω να τα επισκεφτώ , όχι τόσο για να τα επιθεωρήσω όσο για να δω αν παίρνουν από το ζαχαροζήμαρο, που ΝΑΙ, είχα φτιάξει μόνος μου.

Είπα φέτος να μαγειρέψω εγώ για τα κορίτσια μου και δεν ντρέπομαι να το κρύψω . . . . έγινε το έλα να δεις. Ξεκίνησα αγοράζοντας την ζάχαρη σε τσουβάλια των 25 κιλών και τρίβοντάς την με τον μύλο ,ώστε να γίνει άχνη . Ως εδώ μια χαρά .
Επειδή δεν έχω μίξερ μεγάλο , πίστεψα ότι ίσως τα καταφέρω με τον αναδευτήρα για το χρώμα που όλοι έχουμε , το μίγμα από ζάχαρη και μέλι όμως είχε άλλη γνώμη και δεν γύριζε με τίποτα.
Το βγάζω λοιπόν έξω από το καζάνι που το είχα , το βάζω σε ένα καθαρό νοβοπάν και αρχίζω να το ανακατεύω σαν να κάνω λάσπη με αμμοχάλικο και ταυτόχρονα να το ζυμώνω όπως είχα δει την γιαγιά όταν έφτιαχνε ψωμάκι .
Μου έφυγε η ψυχή και μου πόνεσαν τα μπράτσα , αφήστε που τώρα είχα την αγωνία αν το είχα ανακατέψει σωστά , ώστε να μην το απορρίψουν τα κορίτσια.
Τώρα . . ή καλά κορίτσια έχω και δεν με στεναχωρούν ή τους άρεσε αυτό που τους ετοίμασα γιατί δεν άφησαν τίποτα τα χρυσά μου , παντός εγώ την επόμενη φορά θα πάω στον φίλο τον Βασίλη που έχει φούρνο στον Μαραθώνα για να φτιάξουμε το ζαχαροζύμαρο.
Λόγο της ψευτοεπιθεώρησης είχα και την φωτογραφική μαζί και ορίστε και φρέσκιες φωτό.

Η τετραώροφη κυψέλη είναι η αγαπημένη μου . . αποθήκη , κι ένα τεσσαράκι έτοιμο για τον χειμώνα και φαγανό


και γόνος με μέλι


Όσον αφορά την συνάντηση , πάμε καλά , τουλάχιστον πέντε από εμάς θα βρεθούμε το Σάββατο .Αν κάποιος το σκέφτετε , να σταματήσει και να έρθει .
Πάρτε με μόνο κανά τλφν ή στείλτε μνμ (που λεν κι νεολαίοι) για να ξέρω τι να ψωνίσω . Στις 10:00 ανάβω φωτιά .