Είμαι της άποψης πως
ένα μελίσσι από την άνοιξη και μετά ( αφού περάσει η εποχή της σμηνουργίας ) θα
πρέπει να είναι ¨σφιχτό¨, να έχει δηλαδή τόσα πλαίσια εντός της κυψέλης – όσα
μπορεί να καλύψει ο πληθυσμός του κι αν είναι δυνατόν οι μέλισσες να
κατακλύζουν τα πλαίσια. Iδιαίτερα όταν δεν υπάρχει ανθοφορία στόχος . Αν το μελίσσι χρειάζεται κάποιο πλαίσιο ακόμα , θα
κάνει «γλώσσες» προειδοποιώντας μας .
Στο «σφίξιμο» αυτό με
βοηθά το τυφλό πλαίσιο , ένα ψευδό-πλαίσιο που δημιουργεί έναν τοίχο , ένα
τέλος, στην άκρη των 5-6-7 πλαισίων που καλύπτουν οι μέλισσες . Έτσι δημιουργώ
μια υποκυψέλη μέσα στην κανονική κυψέλη η οποία μπορεί να μεγαλώσει ή και να
μικρύνει μετακινώντας το τυφλό πλαίσιο.
Πεποίθηση μου είναι πως οι μελισσούλες νιώθουν και είναι πιο ασφαλής , ελέγχουν
καλύτερα τον χώρο , την θερμοκρασία , τον εισβολέα κλπ όταν είναι περιορισμένες
και με έναν ¨τοίχο¨ στο άλλο άκρο του χώρου που καλύπτουν. Τον χειμώνα
ιδιαίτερα, πιστεύω πως η χρήση ενός τέτοιου πλαισίου είναι επιβεβλημένη , και ο
χειμώνας έρχεται.
Το πλαίσιο αυτό ,
βιομηχανικά κατασκευασμένο , υπάρχει και στο εμπόριο αλλά μπορούμε εύκολα να τα
κατασκευάσουμε και μόνοι μας , δείτε πως :
Και καρφώνουμε , δεν βιδώνουμε γιατί θα σχιστεί το πηχάκι ,
με το καρφωτικό ή με καρφάκια λεπτά και μακριά 2.5 εκατ. (βελονάκια) .
Δείτε τα κενά που αφήνει ακάλυπτα .
Δείτε το και σε
χρήση. Αν και τα ¨κορίτσια¨ είναι ντροπαλά στον φωτογραφικό φακό !!
Καλή συνέχεια και καλά μέλια !!
1 σχόλιο:
Καλή η σκέψη σου και η κατασκευή. Μπράβο.
Δημοσίευση σχολίου