Ξυπνώντας σήμερα το πρωί κατάλαβα πως έξω ψιλοβρέχει , τρώω την γύρη μου , φτιάχνω καφέ και βγαίνω να τον απολαύσω στο μπαλκόνι του σπιτιού .
Οι πρώτες σκέψεις ήταν πως θα πιει λίγο νεράκι η γης , θα ανθίσει κανα ταπεινό λουλουδάκι , θα βρουν λίγη γύρη τα κοριτσάκια μου που έχουν απομείνει στην Αττική να στυλωθούν . ( Το 80 % των μελισσιών μου έχουν φεύγει από την Αττική πιο πολύ για τον φόβο των δηλητηριάσεων παρά για μελιτοσυλλογή . )
Θα ξεπλυθούν τα φυτά από το δηλητήριο και μπορεί να πνιγούν και μερικές φωλιές σκούρκων που τελευταία μας επισκέφτηκαν.
Οι επόμενες σκέψεις αυτόματα στράφηκαν στην αφίσα και την αφισοκόλληση που έκανε ο Σύλλογός μας για τα φυτοφάρμακα και την αλόγιστη χρήση τους, που ρημάζουν τα μελισσοκομεία και την μελισσοκομία . Νομίζω πως πήγαμε καλά , ο κόσμος στην Ανατολική Αττική άρχισε να το σκέφτεται , να το συζητάει , άρχισαν να ρωτούν πως και γιατί .
Οι θάνατοι των μελισσών δεν σταμάτησαν αλλά πιστεύω πως συνεχίζοντας την ενημέρωση και δηλώνοντας την παρουσία μας σαν Σύλλογος και μελισσοκόμοι , θα μειώσουμε τις απώλειες μας .
Να ευχαριστήσω εδώ, σαν μελισσοκόμος ,όλους τους Συλλόγους και μελισσοκόμους απο διάφορα μέρη της Ελλάδας που ζήτησαν , έλαβαν και κόλλησαν την αφίσα .
Είμαστε και είμαι της άποψης πως ο πολύς ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί και δεν αισθάνεται την παρουσία του κλάδου μας . Κάποιοι ακόμα πιστεύουν πως το μέλι που γεύονται στο πιάτο τους βγαίνει απο μια κάνουλα στο πλάι της κυψέλης αυτόματα. Πρέπει να ενημερωθούν
Μετά απο δύο τσιγάρα σκέψεις ( το ρημάδι ) και αφού ήμουν στα του Συλλόγου μας , ο νους έφτασε στο τριήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο που είχαμε πριν λίγες ημέρες . Στην αρχή είχαμε αγχωθεί γιατί όλοι οι γνωστοί και επώνυμοι δάσκαλοι και εκπαιδευτές είχαν άλλου μαθήματα ή δεν ήταν διαθέσιμοι , τουλάχιστον οι περί την Αττική - Αθήνα . Σε επικοινωνία που είχαμε με έναν αξιόλογο μελισσοκόμο - μαθηματικό - εκπαιδευτή , εκτός Αθηνών , μας προτείνει τον Μανώλη απο το Ηράκλειο της Κρήτης .
Ηράκλειο ? θα έρθει ? ποιος είναι ? τι θα πουν τα μέλη του Συλλόγου αν δεν είναι κάποιος επώνυμος ??? Ηλίθιες σκέψεις , δικές μου αγχωμένου ( και ασκεπούς) ατόμου .
Ο Μανώλης ο Χανιωτάκης από το Ηράκλειο, μελισσοκόμος - βασιλοτρόφος και μαθηματικός λοιπόν μας μάγεψε με την απλότητα του λόγου του και την παραστατικότητα όσων περιέγραφε.
Αυτό που έμεινε στους περισσότερους ήταν :
Δυνατά και υγιή μελίσσια
Θεραπεία του βαρρόα με απουσία γόνου
Απλά η σύνθετα , όλοι μας μπορούμε να φτιάξουμε τις καλύτερες βασίλισσες .
Τα περιγράφω γρήγορα , όλοι τα γνωρίζουμε αυτά , ο Μανώλης ο Χανιωτάκης μας έκανε να νιώσουμε την ανάγκη αλλά και το πόσο απλό είναι να γίνουν αυτά . Τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου συζητούν για το πότε θα ξανάρθει .
Οι στερνές σκέψεις αυτού του πρωινού , αφού απο το καλαμάκι του καφέ ρουφώ πιά τα παγάκια (ακούγετε πια ο ήχος που σου λέει "δεν έχει άλλο μεγάλε" ) και στο τασάκι βρίσκονται πέντε αποτσίγαρα , φτάνουν στα Χανιά (πάλι στην Κρήτη, που το αξίζει λέω ) που θα είμαι απο την επόμενη εβδομάδα , ανάμεσα σε καλούς - παλιούς φίλους που έχω να δω καιρό , την βαφτισιμιά της κόρη μου που τώρα θα είναι κοπελάρα και ίσως με λίγο λιγότερο άγχος. Δεν θα κρύψω εδώ πως το μυαλό μου πάει και στην ρακή , στα τηγανιτά αυγά της κουμπάρας μου με στακοβούτυρο , τις κρεατότουρτες , τα κάθε λογής καλτσουνάκια , στο γαμοπίλαφο του Αντρέα . . . . . . .(Βαγγέλη με νιώθεις)
Τι σκέφτετε πρωί - πρωί ο άνθρωπος
Οι πρώτες σκέψεις ήταν πως θα πιει λίγο νεράκι η γης , θα ανθίσει κανα ταπεινό λουλουδάκι , θα βρουν λίγη γύρη τα κοριτσάκια μου που έχουν απομείνει στην Αττική να στυλωθούν . ( Το 80 % των μελισσιών μου έχουν φεύγει από την Αττική πιο πολύ για τον φόβο των δηλητηριάσεων παρά για μελιτοσυλλογή . )
Θα ξεπλυθούν τα φυτά από το δηλητήριο και μπορεί να πνιγούν και μερικές φωλιές σκούρκων που τελευταία μας επισκέφτηκαν.
Οι επόμενες σκέψεις αυτόματα στράφηκαν στην αφίσα και την αφισοκόλληση που έκανε ο Σύλλογός μας για τα φυτοφάρμακα και την αλόγιστη χρήση τους, που ρημάζουν τα μελισσοκομεία και την μελισσοκομία . Νομίζω πως πήγαμε καλά , ο κόσμος στην Ανατολική Αττική άρχισε να το σκέφτεται , να το συζητάει , άρχισαν να ρωτούν πως και γιατί .
Οι θάνατοι των μελισσών δεν σταμάτησαν αλλά πιστεύω πως συνεχίζοντας την ενημέρωση και δηλώνοντας την παρουσία μας σαν Σύλλογος και μελισσοκόμοι , θα μειώσουμε τις απώλειες μας .
Να ευχαριστήσω εδώ, σαν μελισσοκόμος ,όλους τους Συλλόγους και μελισσοκόμους απο διάφορα μέρη της Ελλάδας που ζήτησαν , έλαβαν και κόλλησαν την αφίσα .
Είμαστε και είμαι της άποψης πως ο πολύς ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί και δεν αισθάνεται την παρουσία του κλάδου μας . Κάποιοι ακόμα πιστεύουν πως το μέλι που γεύονται στο πιάτο τους βγαίνει απο μια κάνουλα στο πλάι της κυψέλης αυτόματα. Πρέπει να ενημερωθούν
Μετά απο δύο τσιγάρα σκέψεις ( το ρημάδι ) και αφού ήμουν στα του Συλλόγου μας , ο νους έφτασε στο τριήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο που είχαμε πριν λίγες ημέρες . Στην αρχή είχαμε αγχωθεί γιατί όλοι οι γνωστοί και επώνυμοι δάσκαλοι και εκπαιδευτές είχαν άλλου μαθήματα ή δεν ήταν διαθέσιμοι , τουλάχιστον οι περί την Αττική - Αθήνα . Σε επικοινωνία που είχαμε με έναν αξιόλογο μελισσοκόμο - μαθηματικό - εκπαιδευτή , εκτός Αθηνών , μας προτείνει τον Μανώλη απο το Ηράκλειο της Κρήτης .
Ηράκλειο ? θα έρθει ? ποιος είναι ? τι θα πουν τα μέλη του Συλλόγου αν δεν είναι κάποιος επώνυμος ??? Ηλίθιες σκέψεις , δικές μου αγχωμένου ( και ασκεπούς) ατόμου .
Ο Μανώλης ο Χανιωτάκης από το Ηράκλειο, μελισσοκόμος - βασιλοτρόφος και μαθηματικός λοιπόν μας μάγεψε με την απλότητα του λόγου του και την παραστατικότητα όσων περιέγραφε.
Αυτό που έμεινε στους περισσότερους ήταν :
Δυνατά και υγιή μελίσσια
Θεραπεία του βαρρόα με απουσία γόνου
Απλά η σύνθετα , όλοι μας μπορούμε να φτιάξουμε τις καλύτερες βασίλισσες .
Τα περιγράφω γρήγορα , όλοι τα γνωρίζουμε αυτά , ο Μανώλης ο Χανιωτάκης μας έκανε να νιώσουμε την ανάγκη αλλά και το πόσο απλό είναι να γίνουν αυτά . Τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου συζητούν για το πότε θα ξανάρθει .
Οι στερνές σκέψεις αυτού του πρωινού , αφού απο το καλαμάκι του καφέ ρουφώ πιά τα παγάκια (ακούγετε πια ο ήχος που σου λέει "δεν έχει άλλο μεγάλε" ) και στο τασάκι βρίσκονται πέντε αποτσίγαρα , φτάνουν στα Χανιά (πάλι στην Κρήτη, που το αξίζει λέω ) που θα είμαι απο την επόμενη εβδομάδα , ανάμεσα σε καλούς - παλιούς φίλους που έχω να δω καιρό , την βαφτισιμιά της κόρη μου που τώρα θα είναι κοπελάρα και ίσως με λίγο λιγότερο άγχος. Δεν θα κρύψω εδώ πως το μυαλό μου πάει και στην ρακή , στα τηγανιτά αυγά της κουμπάρας μου με στακοβούτυρο , τις κρεατότουρτες , τα κάθε λογής καλτσουνάκια , στο γαμοπίλαφο του Αντρέα . . . . . . .(Βαγγέλη με νιώθεις)
Τι σκέφτετε πρωί - πρωί ο άνθρωπος
3 σχόλια:
Ασε ρε πρόεδρε με τα αυγά πρωί πρωί. Εχουμε και χοληστερίνη.
Αν εγκώσεις στα Χανιά, πόρισε 1-2 Νομούς και ξα μου εμένα!!!
Κώστα, ο Χανιωτάκης είναι απίστευτος. Πρόσφατα παρακολούθησα εκπαίδευση στο κέντρο Δήμητρα Ηρακλείου. Πραγματικά με ενέπνευσε. Είσαστε και είμαστε πολύ τυχεροί που μιραστήκαμε ίσως κοινές μελισσοκομικές εκπαιδευτήκές εμπειρίες εξ αποστάσεως.
Όπως λέει και ο Γερογιαννάκης άμα σε βγάλει ο δρόμος για το Κάστρο (Ηράκλειο) κερνάμε. Καλό καλοκαίρι. Γιώργος.
Δημοσίευση σχολίου