Πρώτη φορά στις καστανιές

Πριν από κανα μήνα περίπου , του Αγ. Κωνσταντίνου , με πήρε τηλέφωνο να μου ευχηθεί για την ονομαστική μου εορτή  ο κυρ Αντώνης  από την Σαλαμίνα ( το κυρ είναι respect  που λέμε στο χωριό μου ). Αφού είπαμε τα εορταστικά περάσαμε στα μελισσοκομικά και του ανέφερα πως είχα καμιά τριανταριά μελίσσια , δυναμικότητας  4 έως 8 πλαισίων  που δεν ήξερα τι να τα κάνω , που να τα πάω . Τα δυόροφα ήταν ήδη στον έλατο και περίπου 16 - 18 δούλευαν για τον βασιλικό πολτό. Έπρεπε όμως τα νεαρά μελίσσια αυτά να φύγουν από την Αττική  για τον φόβο της επανάληψης των περσινών δηλητηριάσεων  ( φυσάω και το γιαούρτη τώρα ).

-          Στην καστανιά ,μου λέει ο κυρ Αντώνης .

-          Που να πάω , δεν ξέρω , τι τόπος είναι αυτός ,δεν έχω ξαναπάει …..

-          Είσαι καλά, μου λέει, μαζί μου θα έρθεις , όπου πάω εγώ κι εσύ.

Δεν το ακούς συχνά  αυτό , και χάρηκα διπλά , μια γιατί θα είχα κάπου να πάω τα μικρά κορίτσια και μια γιατί ο κυρ Αντώνης προσφέρθηκε να με  φιλοξενήσει σε πείσμα της κρυπτοσύνης  των περισσοτέρων μας .

 Για την καστανιά και την ανθοφορία της γνωρίζω ελάχιστα , θα μάθω όμως και θα αναφερθώ  με νεότερο , τα μελίσσια όμως που είδα στην τελευταία επίσκεψη μου είναι αγνώριστα , δουλεύουν πολύ – έχουν αυξηθεί οι γόνοι – βάζουν και μέλια , καμιά δεκαριά θέλουν όροφο στην επόμενη επίσκεψη . Αυτά δεν θα γίνονταν αν τα κρατούσα κοντά μου , ούτε και με την καλύτερη τροφοδότηση.

 Τελευταία αναφορά στον κυρ Αντώνη που λέει πως η καλύτερη τροφή είναι το πετρέλαιο      ( των μετακινήσεων για φυσική τροφή )  , ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κυρ Αντώνη.

Όλο το ανωτέρω κείμενο δεν γράφτηκε για να πω ευχαριστώ , εγώ το ευχαριστώ το είπα προ πολλού αντρίκια και σεμνά ( και αρκετά έχω πει τελευταία ), γράφτηκε για να παραδειγματιστούμε όλοι μας (νομίζω ταπεινά ) για το πώς πρέπει να δουλεύουμε ομαδικά.

Και πάλι πίσω στις καστανιές ( μετά τις βυσσινιές)  με φωτογραφίες 

 Είναι πολλές οι φορές που είπα : που είσαι ρε Κουτσούκο με την φωτομηχανή σου.

                                                                    Και ρείκια 

                                                       Και το παλαιό με το νέο μαζί

 

Έβαλα και το δάχτυλο στο μέλι βέβαια .

                                                               Καλή συνέχεια φίλοι.